Z okazji Światowego Dnia Zespołu Downa Stowarzyszenie ZESPOLAKI zorganizowało cykl spotkań, wykładów i konsultacji edukacyjnych ze specjalistami.
Podczas Tygodnia Edukacyjnego gościliśmy fizjoterapeutę Wojciecha Majewskiego, fizjoterapeutę Aleksandrę Michalską, psychologa Joannę Wentowską oraz logopedę Ewelinę Elwertowską.
Podczas spotkania poświęconego mikropolaryzacji mózgu zobaczyliśmy jak wygląda terapia tDCS. Dowiedzieliśmy się, że pod wpływem tDCS neurony wytwarzają silne połączenia neuronalne, przez co znacznie poprawia się funkcjonowanie całego mózgu. W trakcie cyklu zabiegów mikropolaryzacji u dzieci odnotowano regulację biorytmu, m.in. poprawienie jakości snu, czy łaknienia. Odnotowano również poprawę koordynacji ruchów ciała oraz płynniejszą komunikatywność. Mikropolaryzacja synchronizuje także działalność półkul mózgowych i wzmacnia mózgowe rytmy alfa. Procesy mózgowe integrują się, co wyciszająco wpływa na dzieci.
Na spotkaniu fizjoterapeutycznym poznaliśmy sposoby rehabilitacji dziecka z obniżonym napięciem mięśniowym. Odpowiedzieliśmy sobie także na pytanie: Czy mogę zrobić coś jeszcze? I otóż ze względu na obniżone napięcie mięśniowe występujące u osób z zespołem Downa niezbędna jest ciągła i systematyczna rehabilitacja ruchowa. Ze względu na wady postawy, które występują u naszych dzieci niezbędne są cykliczne ćwiczenia. Należy pamiętać o siadzie aktywnym – tzw. płotkarskim, wyprostowanych plecach, stopach, czy lateralizacji prawej i lewej strony naszego ciała i funkcji obu półkul mózgowych. Codzienna aktywność fizyczna nie pozwoli na utrwalenie złych nawyków, jednak równie ważna jest stała kontrola i opieka rehabilitanta.
Podczas spotkania z psychologiem poznaliśmy kilka sprawdzonych pomysłów na to, jak poradzić sobie z narastającą nieustępliwością naszych dzieci. Zastanowiliśmy się czy wpływ na ich zachowanie ma upartość, bycie niegrzecznym czy może to po prostu brak zrozumienia poleceń.
Najważniejsze założenia w kontakcie i porozumieniu z dzieckiem:
- Należy uzmysłowić sobie, że upór to część osobowości naszego dziecka. Nie należy go zmieniać, należy postarać się zaakceptować je takie, jakim jest.
- Należy szanować opinie dziecka. Największy upór dzieci wykazują wtedy, gdy czują się bezradne.
- Starajmy się być dobrym przykładem dla dziecka. Pamiętajmy, że dzieci bacznie nas obserwują i naśladują. Niech nauczą się od nas, że czasem trzeba ustąpić i pójść na kompromis.
- Nauczmy dziecko, jak ważne jest dzielenie się. Dla wielu upartych dzieci dawanie stanowi duży problem.
- Wprowadźmy zmiany. Jeśli dziecko źle się czuje w pewnej sytuacji, np. nie chce się bawić z kolegą w domu, zabierzmy dzieci do parku. Zmiana otoczenia może wiele zdziałać.
- Wspierajmy swoje dziecko, z upartego malucha może wyrosnąć asertywny dorosły.
- Pamiętajmy, że to tylko dziecko, a ostatnie zdanie należy do rodzica. Jeśli zachowanie dziecka zacznie nas przerastać, potraktujmy je w taki sposób, jak podeszlibyśmy do cudzego dziecka. Zachowajmy spokój i nie wdawajmy się w dyskusje.
Podczas spotkania logopedycznego poznaliśmy cele masażu logopedycznego. Dowiedzieliśmy się, że usprawnia motorykę narządów artykulacyjnych, zmniejsza nadwrażliwość okolic jamy ustnej i śluzówki dziecka, zapobiega nadmiernemu ślinieniu się. Pomaga także przy nauce prawidłowego oddychania i jedzenia ( ssanie, żucie, gryzienie i połykanie pokarmów). Poznaliśmy również zasady wykonywania masażu, a także jego rodzaje: masaż zewnętrzny twarzy w tym masaż czoła, masaż policzków, masaż brody, masaż przełyku, masaż warg oraz masaż wewnętrzny jamy ustnej, czyli masaż języka, dziąseł i podniebienia.